Demircinin Duası
Horasan Valisi Abdullah Bin Tahir çok adil idi. Askerleri birkaç hırsızı yakaladı. İçlerinde bir de demirci vardı. O kaçmıştı. Çünkü suçsuzdu. Fakat onu da Nişabur’da yakalayıp zindana attılar. Demirci abdest alıp iki rekât namaz kıldı. Ellerini açıp; ”Ya Rabbim, günahım olmadığını ancak sen biliyorsun. Beni zindandan ancak sen kurtarabilirsin. ” Diye dua etti.
O gece vali bir rüya gördü. Rüyasında valiye dört kişi gelip tacını, tahtını, alt üst etmişti. Vali uyandı. Çok rahatsız olmuştu. Hapishane müdürünü çağırdı. “Hapiste bir mazlum mu var?” diye sordu. Müdür, “Bilmem, yalnız biri var, namaz kılıp gözyaşları ile dua ediyor” dedi. Vali hemen o demirciyi çağırtıp özür diledi, helalleşti ve bin gümüş para hediye etti. “Bir dileğin olur ise bana gel” dedi. Demirci; “Gelmem, çünkü benim sahibim var ki o benim gibi bir fakirden dolayı, senin gibi bir sultanın tahtını bir gecede alt üst etti. O sahibimi bırakıp sana gelemem.” Dedi ve ayrılıp evine döndü.