Birliğin Önemi
Bir aslan, dört öküzün otladığı bir çayıra gelmiş, öküzleri epeyce bir süre takip etmiş, birçok defa onlara hücum etmek istemiş, ama bir türlü isteğini yerine getirememişti. Çünkü öküzler dışarıdan gelecek bir tehlikeye karşı hazırlıklıymışlar. Çayırın sakinleri, sırt sırta vererek boynuzları dışarı gelecek şekilde otlayarak, güven içinde hayatlarını sürdürmekteydiler.
Aslan, kaç kere hücuma teşebbüs etmişse de, hep bu uçları ok gibi sivri boynuzlarla karşılaşmış. Bunun için de, hücumundan vazgeçip geri dönmek zorunda kalmıştı.
Nihayet bir gün öküzlerin dostluğu bozulmuş. Aralarında müthiş bir kavga başlamış. Birbirleriyle dövüşmüş, boğuşmuş, boynuzlaşmış ve sonunda da birbirlerinden ayrılmışlar, her biri çayırın başka bir köşesine çekilerek tek başlarına otlamaya koyulmuşlardı. İşte o zaman aslan, bundan çok memnun olmuştu. Artık hedefine kolayca ulaşabileceğini biliyordu. Böylece öküzler ayrı ayrı otlarken, onları birer birer yakalayıp parçalayarak yemişti. Birliğini sürdüremeyen öküzler de cezalarını canlarıyla ödediler.