Dört Mum

Dört Mum

Dört mum yavaşça yanıyordu.
Ortam çok sessizdi ve konuşmaları duyuluyordu.

İlki söyledi:
‘’ Ben Barışım!
Artık kimse huzurun değerini bilmiyor, sanıyorum söneceğim. ”
Alevi hızla azaldı ve bütünüyle söndü.

İkincisi söyledi:
‘’ Ben İnancım!
neredeyse herkes benim artık gerekli olmadığımı düşünüyor
o nedenle daha fazla yanık kalmama hiç gerek yok’’
Konuşmayı bitirdiği zaman, bir rüzgar hafifçe esti ve onu söndürdü.

Üzgünce üçüncü mum sırası gelince konuştu:
” Ben Sevgiyim !
yanık kalmak için artık gücüm kalmadı. İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı. Kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular ”
Ve hiç zaman yitirmeden söndü.

Ansızın…
Bir çocuk odaya girer ve üç mumun yanmadığını görür
”neden yanmıyorsunuz sizin sonuna kadar yanmanız gerekir “
diyerek ağlamaya başlar.

Ardından dördüncü mum söyler:
”korkma ben hala yanıkken diğer mumları yeniden yakabiliriz

BEN UMUDUM!’’

 parlayan gözlerle, çocuk umut mumunu aldi ve diğer mumlari yakti. umudun alevi yaşamınızdan asla sönmesin… böylece her birimiz Umudu, Inancı, Barışı ve Sevgiyi sürdürebiliriz !!!