Bâhisetülbâdiye (1886-1918)
Kahire’de doğdu. Devrinin tanınmış alim ve ediplerinden Hifnî Nâsıf’ın kızıdır. Resmi bir okuldan mezun olan ilk müslüman hanım sıfatıyla yüksek öğrenimini kız öğretmen okulunda tamamladı. (1905). İngilizce ve Fransızca öğrendi. Bir taraftan Kahire Emîriye kız okullarında öğretmenlik yaparken, diğer taraftan da kadın hakları savunucusu olarak günlük gazetelere yazılar yazmaya başladı. Abdüssettâr el-Bâsil ile evlendikten sonra öğretmenlikten ayrıldı. Ülke kadınlarının uyanması ve kadın haklarının korunması için yazılar yazdı, konferanslar verdi ve bu konuda gayret gösteren ilk Mısırlı müslüman kadın olarak dikkatleri üzerine topladı. Muhammed Abduh’un, Kasım Emîn ve babasının fikirlerinden faydalandı. Kadınların sosyal hayata girmelerini, bilhassa Mısırlı zengin hanımların ev işleri ve çocuklarının terbiyesiyle bizzat meşgul olup bu işleri hizmetçilere bırakmamaları gerektiğini yazı ve konferanslarında işledi. İslami değerlere son derece bağlı olan ve kadının örtünmesi gerektiğini savunan Bâdiye ileri sürdüğü görüşlerin canlı bir örneği olmaya çalıştı. Bu dönemde yazdığı yazılarda “Bahisetülbâdiye” imzasını kullandığı için daha sonra bu ad kendisinin lakabı oldu.
Kadınları eğitmek, onlara sosyal ve ekonomik konularda birtakım bilgiler vermek için gazetelere yazdığı yazılar yanında “İttihadü’n-nisa et-tehzîbi” adlı bir de dernek kurdu. Trablusgarp felaketzedeleri için bağış topladı. I. Dünya Savaşı münasebetiyle evinde hemşire yetiştirmek için bir okul kurdu. Tutulduğu İspanyol hummasından kurtulamayarak genç yaşta Kahire’de öldü. İmam Şâfiî aile mezarlığına gömüldü. (T.D.V. İslâm Ansiklopedisi c.4 s.488)