2910 YIL ÖNCESİNİN BİR BAYRAMI
Milattan 900 yıl önce insanlar bir mabede aşağıdaki yazıyı asarak okurlar ve bayramlarını kutlardı. İşte o yazı ;
Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma. Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış.
Sana bir kötülük yapıldığında …
Verebileceğin en iyi karşılık …
Unutmak olsun …
Bağışla ve unut …
Ama kimseye teslim olma …
İçten ol, telaşsız, kısa ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları; Çünkü, dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız planlarının değil …
Başarılarının da tadını çıkar …
Ne kadar küçük olursa olsun …
İşinle ilgilen …
Hayattaki dayanağın odur.
Seveceğin bir iş seçersen yaşamında biran bile çalışmış ve yorulmuş olmazsın. İşini öyle seveceksin ki başarıların bedenini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de yep yeni hayatlar başlatmış olacaksın.
Olduğun gibi görün …
Ve göründüğün gibi ol …
Sevmediğin zaman …
Sever gibi yapma …
Çevrene önerilerde bulun …
Ama hükmetme …
İnsanları yargılarsan onları sevmeye zaman kalmaz. Ve unutma ki insanlığın yüzyıllardır, öğrendikleri bir kumsaldaki kum tanecikleri değildir.
Aşka burun kıvırma sakın …
O çöl ortasındaki …
Yemyeşil bir bahçedir …
O bahçeye layık bir bahçıvan olmak için her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu unutma.
Kaybetmeyi …
Ahlaksız bir kazanca …
Tercih et …
Birincisinin acısı bir an, ötekinin acısı vicdan azabı bir ömür boyu sürer. Bazı idealler o kadar değerlidir ki o yoldaki mağlup olman bile zafer sayılır. Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüktür.
Yılların geçmesine öfkelenme …
Gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe. Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme.
Rüzgarın yönünü …
Değiştiremiyorsan …
Yelkenlerini …
Rüzgara göre ayarla …
Çünkü dünya karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getirmediğinle ilgilenir.
Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki evreni yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol.
Doğduğun zamanları …
Hatırlar mısın …
Sen ağlarken …
Herkes sevinçle gülüyordu …
Öyle bir ömür geçir ki …
Herkes ağlasın …
Sen öldüğünde …
Sabırlı, sevecen ,erdemli ol.
Önünde, sonunda …
Bütün servetin sensin …
Görmeye çalış ki bütün pisliğe ve kalleşliğe rağmen dünya yine de insan oğlunun biricik güzel mekanıdır.