İbretli Hikayeler

80'ine merdiven dayamış yaşlı baba ile onu ziyarete gelen (45 yaşında ve saygın bir işi olan) oğlu salonda oturuyorlardı. Hal-hatırdan, çoluk-çocuktan, havadan-sudan sohbet ettikten sonra oğlu susmuş, ayrılmanın sinyalini vermişti. O anda üzerinde oturdukları sedirin yanındaki pencerenin pervazına bir karga kondu. Yaşlı baba kargaya gülümseyerek biraz baktıktan sonra oğluna sordu: 'Bu ne oğlum?' Oğlu şaşkın, cevapladı: 'o bir karga baba.' Yaşlı baba kargaya biraz daha baktıktan sonra yine sordu: 'Bu ne oğlum?' Oğlu daha da şaşkın, yine cevapladı: 'Baba, o bir karga' Karga halâ pervazda, komik hareketlerle başını sağa sola çeviriyor, başını yan yatırıyor, havaya bakıyor, sonra başını yine onlara çeviriyordu. Yaşlı baba üçüncü defa sordu: 'Bu ne?' Oğlunun şaşkınlığı sabırsızlığa dönmüştü: 'O...

Uzun yıllar önceydi, Fransız Kültür Merkezinde bir film oynamıştı. Kısa metrajlı filmler yarışmasında birinciliği kazan­mıştı. Filmin kahramanı yalnız yaşayan bir genç kızdı. Paris’te oturuyordu. Kimsesi yoktu. Ailesini İkinci Dünya Savaşında bir bombardımanda kaybetmişti. Bir oda, bir mutfak, küçük daire­sinde yaşıyor, bir şirkette muhasebeci olarak çalışıyordu. Bir gün usanır, işiyle evi arasında gidip gelmekten, intihar etmeye karar verir. Çareler arar. Kesin bir yöntem bulmaktır amacı. Kendini Saint nehrine atmaya karar verir. Ayağına büyük bir taş bağlayarak, nehrin sularında boğulacaktır. Vasiyetnamesini ya­zar. “Ölümümden kimse sorumlu değildir. Yaşama gücümü yitir­dim. Artık yaşamak istemiyorum, der.Evden çıkar, kestirme bir yoldan nehre doğru gider. Yolda bir saksı görür. Birisi a...

Evin minik faresi, duvardaki çatlaktan bakarken çiftçi ve eşinin mutfakta bir paketi açtıklarını gördü.        Kendi kendine:  -         "İçinde hangi yiyecek var acaba ?" diye düşündü. Bir süre sonra gördüğü paketin bir fare kapanı olduğunu anladığında yıkılmıştı. -  "Evde bir fare kapanı var!, evde bir fare kapanı var!"diye bağırarak telaşla bahçeye fırladı. Minik fareyi telaş içinde gören tavuk, umursamaz ve bilgiç bir tavırla başını kaldırdı ve gıdakladı: -         "Zavallı farecik...Bu senin sorunun benim değil. Bana bir zararı olamaz küçücük kapanın" dediTavuktan destek bulamayan farecik bu sefer telaşla koyunun yanına koştu ve, - "Evde bir fare kapanı var!, evde bir fare kapanı var!"diye adeta çırpındı. Koyun anlayışla karşıladı ama,-         "Çok üzgünüm fare kardeş ama d...

Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamınkendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakıngeçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğinihatırladı. Hemen bir not yazdı, yolladı. Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğle yemek yediğilokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı. Garson kız ilk defaböyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın birparçasını her zaman köşe başında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı. Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki... iki gündür boğazından aşağılokma geçmemişti. Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartmanbodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydiki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce, kucağınaalıverdi. Küçük k...

Bir gün kozada küçük bir delik belirdi; deliğin ucu kıpırdıyordu Bu kıpırdamayı bir adam gördü Merak etti ve oturup kelebeğin saatler boyunca bedenini bu küçük delikten çıkarmak için harcadığı çabayı ilgi dolu bakışlarla seyre daldı.Bir ara sanki kelebek delikten çıkmak için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi adama Sanki kelebek elinden gelen her şeyi yapmış ve artık yapabileceği bir şey kalmamıştıBu durumu hisseden adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi Eline küçük bir kesici alet alıp, kozadaki deliği büyütmeye başladıDelik kelebeğin rahatça çıkabileceği boyuta geldi Bunun üzerine kelebek kozadan kolayca dışarı çıkıverdiFakat oda ne! Kelebeğin bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştuKozadan çıkan kelebeği adam izlemeye devam etti; adam kelebekten bir şey bekliyordu Kelebeğin ...

Her yıl yapılan 'en iyi buğday' yarışmasını yine aynı çiftçi kazanmıştı. Çiftçiye bu işin sırrı soruldu. Çiftçi: -Benim sırrımın cevabı, kendi buğday tohumlarımı komşularımla paylaşmakta yatıyor, dedi. -Elinizdeki kaliteli tohumları rakiplerinizle mi paylaşıyorsunuz? Ama neden böyle bir şeye ihtiyaç duyuyorsunuz? diye sorulduğunda, -Neden olmasın, dedi çiftçi. -Bilmediğiniz bir şey var; rüzgâr olgunlaşmakta olan buğdaydan poleni alır ve tarladan tarlaya taşır. Bu nedenle, komşularımın kötü buğday yetiştirmesi demek, benim ürünümün kalitesinin de düşük olması demektir. Eğer en iyi buğdayı yetiştirmek istiyorsam, komşularımın da iyi buğdaylar yetiştirmesine yardımcı olmam gerekiyor. Ders: Sevgi ve paylaşmak en yakınınızdan başlar. Sonra yayılarak devam eder. Kin, cimrilik, nefret kimsenin ho...

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker, en iyi arkadaşının az ilerde kanlar içinde yere düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar. Tam siperden dışarı doğru bir hamle yapacağı sırada, başka bir arkadaşı onu omzundan tutarak tekrar içeri çekti, -Delirdin mi sen? Gitmeye değer mi? Baksana delik deşik olmuş. Büyük bir ihtimalle ölmüştür. Artık onun için yapabileceğin bir şey yok. Boşuna kendi hayatını tehlikeye atma. Fakat asker onu dinlemedi ve kendisini siperden dışarıya attı. İnanılması güç bir mucize gerçekleşti, asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa geri döndü. Birlikte siperin içine yuvarlandılar. Fakat cesur asker yaralı arkadaşını kurtaramamıştı. Siperdeki diğer arkadaşı...

Şeytan, şeytanlığını yapabilmek için, insanların zihnine girebilmek için kendine hep bir yol arayıp bula gelmiştir...Bir zamanlar..., Allah'tan sakınan, gece gündüz ibadet eden birçok kimse vardı. Onlar Allah'ı sever,  Allah'da onları severdi. Allah onların dualarını geri çevirmezdi. Allah'ın bu sevdiği seçkin kullarını insanlarda sever ve sayardı. Tabi şeytan da vardı. Ama Şeytan'ın işi zordu. İnsanoğlunun ayağını kaydırmak zordu. Bu salih kullar yoluna engeller koyuyor, doluya koyuyor almıyor, boşa koyuyor almıyor du. Şeytanlık bayağı zordu, acınacak hali vardı İblis'in oğlunun.Ama şeytan bu  durur mu? Durmaz tabi...  Düşündü düşündü, yılları düşünmekle geçti ve bir gün fırsatını buldu.  Bu Allah dostları, halk tecelli edip vefat etmeye başlayınca, Şeytan balkarki engeller kalkmaya başla...