Canım İstanbul
Canım İstanbulRuhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.İçimde tüten birşey; hava, renk, edâ, iklim;O benim, zaman, mekân aşıp geçmiş sevgilim.Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misâle.İstanbul benim canım;Vatanım da vatanım...İstanbul,İstanbul...Tarihin gözleri var, surlarda delik delik;Servi, endamlı servi, ahirete perdelik...Bulutta şaha kalkmış Fatih'ten kalma kır at;Pırlantadan kubbeler, belki bir milyar kırat...Şahadet parmağıdır göğe doğru minare;Her nakışta o mâna: Öleceğiz ne çare?..Hayattan canlı ölüm, günahtan baskın rahmet;Beyoğlu tepinirken ağlar Karacaahmet...O mânayı bul da bul!İlle İstanbul'da bul!İstanbul,İstanbul...Boğaz g...